ONA?!

Perspektywa Dominika

C.D

-Nie, nie! – krzyknąłem trzymając się za głowę- to jakiś cholerny sen!

Poszedłem do domu Klaudii i zacząłem ją szarpać za ramiona.

- Wstawaj! Koniec tego! Wynosimy się stąd ! – wrzeszczałem nad jej uchem coraz to gwałtowniej pociągając za jej ubranie.

- Co jest? – usłyszałem zaspany głos Klaudii .

- Zabieramy się z tego przeklętego miejsca – zbierając jej rzeczy do plecaka mówiłem roztrzęsiony.

- Widzę, że już chodzisz!

- WYNOSIMY SIĘ STĄD, NIE SŁYSZAŁAŚ?!

- Spokojnie, to trochę zajmie. Gdzie jest Olga?

- Olga? Olga?! Olga leży na łóżku z rozwaloną głową a ty tu sobie pogawędki urządzasz!

- Ej, ej Dominik! Spokojnie .

Ku mojemu zdziwieniu Klaudia podniosła się z łóżka i ustała na nogach o własnych siłach. Weszła do domku w którym znajdowała się Olga i zaczęła robić jej okłady. Wyjęła też kartkę i zaczęła na niej coś bazgrolić.

- Co robisz? – zapytałem, gdy już się uspokoiłem.

- Time for adventure [1]– powiedziała i uśmiechnęła się .

- O nie! Przygód to ja mam po dziurki w nosie i jeszcze wyżej! – uniosłem drzwi i spojrzałem na Klaudię.

Wtedy Olga zaczęła coś mamrotać pod nosem.

- To znowu jakieś liczby… - powiedziałem przysuwając ucho bliżej jej ust.

Klaudia zmieniła jej okład i zaczęła zapisywać .

- Wydaje mi się, że to może być jakiś kod…

- Ty też coś mamrotałaś pod nosem.

- Ty durniu, czemu tego nie zapisałeś?! To mogło być coś ważnego!

- Skąd mogłem to wiedzieć?

- Klaudia, uspokój się – Klaudia wykonując jakieś dziwne ruchy rękami powtarzała sekwencję liczb – za 2 dni wyruszamy. Trzeba zrobić nosze i przygotować zapasy. Słyszałeś, Dominik?

- Tak, tak – uśmiechnąłem się i ruszyłem kierunku drzwi – a co z Malwiną?

- Chodź, odwiedzimy ją.

Klaudia weszła do domku Malwiny nawet nie pukając. Usiadła na krześle i patrzyła jej w oczy.

- Zastanawiam się, czy cię tu nie zostawić – patrzyłem to na Klaudie to na Malwinę .

Wtem obróciła się gwałtownie w kierunku biurka i zaczęła otwierać szafki . Z jednej z nich wyjęła powoli kamień cały w jeszcze świeżej krwi . Malwina rzuciła się w jej kierunku .

- TY KŁAMLIWA POCZWARO! – zaczęła krzyczeć okładając pięściami Malwinę. Postanowiłem je rozdzielić. Odsunąłem Klaudię od Malwiny i kazałem się uspokoić.

- TY… TY… - zacząłem syczeć przez zęby w kierunku Malwiny.

Klaudia złapała mnie za ramiona.

- Spokojnie, Dominik – ustała obok mnie patrząc prosto w zakłamane oczy Malwiny – pojutrze wyruszamy i jak uda nam się stąd wyjść to zaprowadzimy ją na policję.  

---

[1] Time for adventure (ang.) – czas na przygodę